دستگاه حسگر ‌آهنگ‌چرخش فيبر‌نوري نگهدارنده قطبش سيستمي اپتيكي است كه براي اندازه‌گيري چرخش‌هاي بسيار دقيق و تعيين جهت چرخش مورد استفاده قرار مي‌گيرد. حسگرهاي ‌آهنگ‌چرخش به دو دسته مكانيكي و اپتيكي تقسيم مي‌شوند. حسگرهاي‌ مكانيكي با داشتن مزيت مهم دقت بالا داراي معايبي مثل: فرسايش‌هاي مكانيكي، زمان آماده به كار طولاني و وابستگي به شرايط محيطي مي‌باشند. از اين‌رو حسگرهاي اپتيكي شامل حسگر‌آهنگ‌چرخش ليزري و فيبرنوري پيشنهاد شده‌اند. حسگر‌آهنگ‌چرخش ليزر در عين داشتن مزيت دقت بالا داراي معايبي چون حساسيت به تنش‌هاي مكانيكي و نيازمند تيوب خلا بالا براي تميزسازي مي‌باشند. در مقابل حسگر‌آهنگ‌چرخش فيبر نوري داراي مزيت‌هاي بسياري مثل: ابعاد و وزن كم، اطمينان بالا، طول عمر زياد، قابليت آماده به كار سريع، قيمت پايين، قابليت مقاومت در شرايط سخت محيطي و ... مي‌باشد. كاربرد اين حسگر در سيستم اندازه‌گيري لخت، هدايت و كنترل اتومبيل، كشتي ،هليپكوپتر، هواپيما، زيردريايي، ربات، كنترل آنتن‌ها، ماهواره‌ها، سيستم هدايت دقيق مته‌هاي حفاري چاه‌هاي نفت، حفر تونل‌هاي زيرزميني و مترو و استخراج معادن و كاربرد در تاسيسات شهري (تعيين راستا) است. كليه قطعات اپتيكي آن از فيبرنوري نگهدارنده قطبش ساخته شده‌ و داراي طرح حلقه باز است. خروجي آن آنالوگ و با پايداري باياس بهتر از 10درجه بر ساعت است.

در دستگاه اختراعي از وزنه هاي معمولي استفاده نشده است و توسط يك سيستم الكترومكانيكي وزنه ها شبيه سازي ميشوند و نياز به تغيير دستي وزنه ها نيست و به صورت ديجيتالي قابل تغيير است. جايگزيني ادوات الكترومكانيكي به جاي وزنه باعث مي شود تا از نظر ساختاري در قسمت جاگذاري وزنه ها تغييراتي اعمال شود. براي اين منظور ما بدنه دستگاه را به دو بخش شاسي و قطعات الكترو مكانيكي تقسيم مي كنيم. از آنجا كه حركات پا و توانبخشي آن جزء قسمتهاي مهم مي باشد لذا دستگاه جلو پا نشسته براي اين هدف در مرحله اول انتخاب گرديد . كليه قطعات استفاده شده در شاسي دستگاه از جنس آهن مي باشد، كه پوشش سطحي تعدادي از آنها با رنگ پودري و تعدادي با آبكاري كروم انجام شده است. به صورت كلي شاسي دستگاه به دو قسمت محل انجام كار توسط كاربر و قسمت نگهداري ادوات الكترومكانيكي تقسيم مي شود .

به منظور تامين ايمني يك سيستم احتراق و افزايش ضريب اطمينان آن، بايد مجهز به سيستم‌هاي نظارتي و كنترلي باشد. يكي از اجزاي كليدي در كنترل ايمني سيستم احتراق، دستگاه آشكارساز شعله است. يك دستگاه ايده‌آل آشكارسازي شعله، بايد شعله موردنظر را تشخيص داده در حاليكه شعله‌ها و منابع ديگر سيگنال و به طور كلي شرايط محيطي، بر روي آن تاثيري نگذارند. دستگاه آشكارساز فرابنفش شعله به عنوان بخشي از يك سيستم كنترل ايمني كوره، با اندازه‌گيري ميزان فرابنفش شعله، به منظور كنترل و مشاهده وضعيت شعله به كار مي‌رود. در اين دستگاه، تابش فرابنفش شعله (در بازه طول موجي 190-270 nm) با عبور از يك پنجره فرابنفش كه در ورودي محفظه دستگاه تعبيه شده و يك شاتر مكانيكي به يك آشكارساز مي‌رسد. با توجه به خروجي آشكارساز، وضعيت شعله بوسيله LED‌هاي روي بدنه و سيگنال آنالوگ خروجي گزارش مي‌شود. بخش الكترونيك دستگاه آشكارساز فرابنفش شعله شامل سه مدار اصلي الكترونيكي شامل مدار تغذيه، مدار تشخيص دهنده تابش UV و مداركنترلي مي‌باشد. مدار تغذيه شامل چهار بخش اصلي ترانس، رگولاتور، درايور لامپ و يكسوكننده است. مدار تشخيص دهنده‌ي تابش UV شامل يك آشكارساز UV به همراه مدارتقويت كننده‌ي سيگنال خروجي آن مي‌باشد. بخش ديگر، مداركنترلي دستگاه است كه تصميم‌گيري‌هاي مختلف توسط اين بخش انجام مي‌شود و شامل يك شاتر و مدار راه انداز آن، ميكروكنترلر، رله‌ي كنترلر و مدارتحريك آن و LED‌هاي نمايشگر خروجي مي‌باشد. لامپ آشكارسازي فرابنفش شعله، از UVكوارتز ساخته شده است. اين لامپ با يك گاز پرشده و سپس آب‌بندي شده است. اين آشكارساز، شامل دو الكترود است كه به يك منبع ولتاژ AC متصل مي‌شود. هنگامي كه تابش فرابنفش به گاز درون لامپ برخورد مي‌كند، الكترونها آزاد شده و گاز يونيزه مي‌شود. سپس يك جريان الكتروني بين دو الكترود برقرار مي‌شود. اين فرايند تنها با دريافت تابش فرابنفش در بازه طول‌موجي ذكر شده صورت مي‌گيرد. وقتي شعله وجود دارد و تابش UV به لامپ مي‌رسد، آشكارساز سيگنالي متناسب با شدت شعله توليد مي‌كند و زماني كه شعله وجود ندارد و هيچ تابش UV به لامپ نمي‌رسد، سيگنالي وجود نخواهد داشت. لذا تنها با استفاده از اندازه سيگنال مي‌توان مشخص ساخت كه سيگنال رسيده ناشي از شعله مورد نظر است يا شعله‌هاي مجاور و يا زمينه.